Dust - Atom ชนกันต์: ทางของน้ำตาที่มาจากทางของฝุ่น
ภาพเคลื่อนไหวบอกเล่าเรื่องราวของเนื้อเพลงอย่างตรงไปตรงมา เป็นโครงเรื่องชวนเศร้า เล่าในบริบทร่วมสมัย และตัดจบอย่างมีเสน่ห์เย้ายวนชวนให้เปิดดูอีก
ด้วยความเนิบนิ่งของเพลงแบบโซลป๊อบและเนื้อเพลงที่ใช้คำในชีวิตประจำวัน เข้าใจง่ายลำดับเรื่องราวชัดเจน ทำให้สามารถเปิดชมอีกได้ครั้งแล้วครั้งเล่า
เมื่อทั้งภาพและเสียงเพลงประกอบกันยิ่งทำให้ผู้ชมไม่สามารถต้านทานให้ตัวเองฟังเพียงรอบเดียวได้
แต่จะมีเพียงสองจุดเท่านั้นที่อาจทำให้ขัดหูขัดตาผู้ชม คือ ในฉากที่ทีมงานการถ่ายทำยืนนิ่งแล้วควันพุ่งออกมานั้น ดึงความสนใจของผู้ชมไปอยู่ที่ตัวทีมงานมากกว่าสิ่งที่พวกเขาจ้องอยู่ เนื่องจากด้วยท่วงท่าที่หยุดค้างไว้นั้นไม่เหมือนกำลังทำงานอยู่หลังกล้องอย่างแท้จริง แต่เป็นการตั้งใจยืนเป็นนางแบบหรือนายแบบเสียมากกว่า และภาพรูปปั้นที่มีควันพวยพุ่งออกมาจากด้านหลังก็ควรขยับขึ้นมาก่อนนั้นเพื่อให้สอดรับกับควันที่เพิ่งพุ่งออกมา
และในฉากที่ดรีมหยิบกระดาษขึ้นดูนั้น มีจังหวะชะงักเมื่อเห็นกระดาษที่ถูกม้วนบนชั้นไม้ราวกับรู้ว่าในนั้นมีอะไรเขียนอยู่เหมือนที่ผู้ชมรู้มาตลอด หากมีช่วงใดช่วงหนึ่งมีฉากที่ดรีมแอบเห็นเอ็มกำลังเขียนลงบนกระดาษนั้น ก็จะทำให้อธิบายสิ่งที่ดรีมแสดงออกมาได้ดียิ่งขึ้น หรือหากเลือกที่จะเล่าเหมือนเดิมสิ่งที่ดรีมแสดงออกก็ไม่ควรจะชะงักเช่นที่เป็น เพียงแค่หยิบกระดาษนั้นขึ้นมาด้วยความอยากรู้อยากเห็นธรรมดาและเมื่อเปิดอ่านแล้วก็นิ่งงันซึ่งยังไม่ทันที่จะแสดงสีหน้าหรืออาการอย่างใดก็ให้ตัดจบ ก็จะทำให้ได้ภาพและการแสดงที่สมบูรณ์ยิ่งขึ้น
ด้วยความเนิบนิ่งของเพลงแบบโซลป๊อบและเนื้อเพลงที่ใช้คำในชีวิตประจำวัน เข้าใจง่ายลำดับเรื่องราวชัดเจน ทำให้สามารถเปิดชมอีกได้ครั้งแล้วครั้งเล่า
เมื่อทั้งภาพและเสียงเพลงประกอบกันยิ่งทำให้ผู้ชมไม่สามารถต้านทานให้ตัวเองฟังเพียงรอบเดียวได้
แต่จะมีเพียงสองจุดเท่านั้นที่อาจทำให้ขัดหูขัดตาผู้ชม คือ ในฉากที่ทีมงานการถ่ายทำยืนนิ่งแล้วควันพุ่งออกมานั้น ดึงความสนใจของผู้ชมไปอยู่ที่ตัวทีมงานมากกว่าสิ่งที่พวกเขาจ้องอยู่ เนื่องจากด้วยท่วงท่าที่หยุดค้างไว้นั้นไม่เหมือนกำลังทำงานอยู่หลังกล้องอย่างแท้จริง แต่เป็นการตั้งใจยืนเป็นนางแบบหรือนายแบบเสียมากกว่า และภาพรูปปั้นที่มีควันพวยพุ่งออกมาจากด้านหลังก็ควรขยับขึ้นมาก่อนนั้นเพื่อให้สอดรับกับควันที่เพิ่งพุ่งออกมา
และในฉากที่ดรีมหยิบกระดาษขึ้นดูนั้น มีจังหวะชะงักเมื่อเห็นกระดาษที่ถูกม้วนบนชั้นไม้ราวกับรู้ว่าในนั้นมีอะไรเขียนอยู่เหมือนที่ผู้ชมรู้มาตลอด หากมีช่วงใดช่วงหนึ่งมีฉากที่ดรีมแอบเห็นเอ็มกำลังเขียนลงบนกระดาษนั้น ก็จะทำให้อธิบายสิ่งที่ดรีมแสดงออกมาได้ดียิ่งขึ้น หรือหากเลือกที่จะเล่าเหมือนเดิมสิ่งที่ดรีมแสดงออกก็ไม่ควรจะชะงักเช่นที่เป็น เพียงแค่หยิบกระดาษนั้นขึ้นมาด้วยความอยากรู้อยากเห็นธรรมดาและเมื่อเปิดอ่านแล้วก็นิ่งงันซึ่งยังไม่ทันที่จะแสดงสีหน้าหรืออาการอย่างใดก็ให้ตัดจบ ก็จะทำให้ได้ภาพและการแสดงที่สมบูรณ์ยิ่งขึ้น
ความคิดเห็น