Somewhere only we know
ไม่ได้สังเกตว่าเพราะเหตุใดหรืออะไร ที่ทำให้รู้สึกเหมือนว่าเราทั้งสองเพิ่งจะคบกัน อย่างที่เธอพูดออกมาให้เราได้ยิน
ตอนนี้ เราเองก็รู้สึกแบบเดียวกับเธอ
ใช่ ความรู้สึกมันเหมือนตอนที่เราเริ่มคบกันใหม่ๆ แต่เราไม่อยากเรียกความรู้สึกนี้ด้วยคำนั้นเลย เพราะมันคงเป็นความรู้สึกที่ย้อนกลับมาไม่ได้อีกแล้ว ไม่ว่ามันจะเป็นเวลาที่ดีมากสักแค่ไหน มันก็ไม่เหมือนตอนนั้น
ช่วงเวลาที่เราใช้ชีวิตด้วยกันมา
หากว่ามันเป็นช่วงเวลาที่ไม่ดีเราจะโล่งใจที่เราผ่านกันมาได้
หากว่ามันเป็นช่วงเวลาที่แสนประทับใจจนเราทั้งคู่ไม่อาจลืมมันได้ และยังอยากย้อนกลับไปหามัน เราทั้งคู่คงหาความสุขในชีวิตไม่ได้อีกแล้ว เพราะมัวแต่คิดถึงอดีตจนลืมปัจจุบัน
คงเกิดอาการอย่างที่ใครๆ เป็นกัน
รักค่อยๆ จืดจางลงไป ตอนคบกันใหม่ๆ นั้นเป็นตอนที่มีความสุขที่สุด
นั่นก็อาจจะจริงสำหรับคู่ที่คิดถึงแต่อดีตที่แสนหวาน
เราคิดว่ามันเป็นสิ่งที่อยู่ระหว่างใจของคนสองคนที่บอกว่ารักกัน ที่ว่ารักมากรักมายนั้นเป็นแค่คำพูดหรือเปล่า? ความเข้าใจกันจะช่วยทำให้ความสุขวนเวียนอยู่ไม่ไกลตัวเรา ไม่ต้องย้อนเวลากลับไป เราทั้งคู่สร้างมันขึ้นมาได้ทุกเมื่อ ด้วยความเข้าใจ
การยอมรับซึ่งกันและกันนั้นก็มาจากความเข้าใจ เป็นธรรมดาว่า การใช้ชีวิตคู่นั้นต้องไม่เข้าใจกัน มีทะเลาะบ้าง หรืออย่างน้อยความเห็นไม่ตรงกัน แต่ถ้าทั้งสองฝ่ายยินดีที่จะประนีประนอมเพื่อความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน ทำให้ต่างเข้าใจซึ่งกันและกัน สำหรับคนที่มีใจให้กันอยู่คงไม่มีอะไรยาก
นอกเสียจากใครคนหนึ่งหรือทั้งสองหมดใจให้แก่กันแล้ว เบื่อหรือนอกใจไปมีคนอื่นแล้ว แทนที่ความรักจะอยู่ระหว่างคนสองคนแต่มันกลายเป็นอคติและความไม่เข้าใจ คงไปด้วยกันยากเต็มที และคงต้องเลิกร้างกันไป
เธอถามเราว่า "ที่ไหนเป็นเป็นที่ประจำของเรา"
เราคิดไม่ออกเพราะเราก็ไปด้วยกันหลายที่และก็มีเรื่องราวให้จดจำและประทับใจอยู่หลายที่ จนนึกไม่ออกว่าจะเลือกที่ไหนตอบคำถามของเธอดี แต่เรารับรู้ความรู้สึกเหล่านั้นได้
มันเป็นที่ที่ทำให้เรามีความรู้สึกที่เหมือนเราเพิ่งคบกัน
ไม่สิ! เราจะไม่เรียกมันว่าอย่างนั้น
เราจะขอตอบคำถามที่เธอถามว่า "ที่ไหนเป็นเป็นที่ประจำของเรา" เสียใหม่ว่า
Somewhere only we know
นั่นแหละเป็นที่ประจำของเราสองคน
(ขอบคุณตัวอย่างหนังThe Lake House สำหรับเพลง Somewhere only we know โดยเสียงร้องของ Keane ที่ทำให้ความรู้สึกดีๆ กลายเป็นบทเพลง
ขอสัญญาว่าจะดู The Lake House กับคุณให้ได้
คุณ เป็นแรงบันดาลใจให้ผมเขียนบทความนี้และทุกๆบทความที่จะเขียนต่อไปตราบที่ผมยังมีลมหายใจ)
ตอนนี้ เราเองก็รู้สึกแบบเดียวกับเธอ
ใช่ ความรู้สึกมันเหมือนตอนที่เราเริ่มคบกันใหม่ๆ แต่เราไม่อยากเรียกความรู้สึกนี้ด้วยคำนั้นเลย เพราะมันคงเป็นความรู้สึกที่ย้อนกลับมาไม่ได้อีกแล้ว ไม่ว่ามันจะเป็นเวลาที่ดีมากสักแค่ไหน มันก็ไม่เหมือนตอนนั้น
ช่วงเวลาที่เราใช้ชีวิตด้วยกันมา
หากว่ามันเป็นช่วงเวลาที่ไม่ดีเราจะโล่งใจที่เราผ่านกันมาได้
หากว่ามันเป็นช่วงเวลาที่แสนประทับใจจนเราทั้งคู่ไม่อาจลืมมันได้ และยังอยากย้อนกลับไปหามัน เราทั้งคู่คงหาความสุขในชีวิตไม่ได้อีกแล้ว เพราะมัวแต่คิดถึงอดีตจนลืมปัจจุบัน
คงเกิดอาการอย่างที่ใครๆ เป็นกัน
รักค่อยๆ จืดจางลงไป ตอนคบกันใหม่ๆ นั้นเป็นตอนที่มีความสุขที่สุด
นั่นก็อาจจะจริงสำหรับคู่ที่คิดถึงแต่อดีตที่แสนหวาน
เราคิดว่ามันเป็นสิ่งที่อยู่ระหว่างใจของคนสองคนที่บอกว่ารักกัน ที่ว่ารักมากรักมายนั้นเป็นแค่คำพูดหรือเปล่า? ความเข้าใจกันจะช่วยทำให้ความสุขวนเวียนอยู่ไม่ไกลตัวเรา ไม่ต้องย้อนเวลากลับไป เราทั้งคู่สร้างมันขึ้นมาได้ทุกเมื่อ ด้วยความเข้าใจ
การยอมรับซึ่งกันและกันนั้นก็มาจากความเข้าใจ เป็นธรรมดาว่า การใช้ชีวิตคู่นั้นต้องไม่เข้าใจกัน มีทะเลาะบ้าง หรืออย่างน้อยความเห็นไม่ตรงกัน แต่ถ้าทั้งสองฝ่ายยินดีที่จะประนีประนอมเพื่อความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน ทำให้ต่างเข้าใจซึ่งกันและกัน สำหรับคนที่มีใจให้กันอยู่คงไม่มีอะไรยาก
นอกเสียจากใครคนหนึ่งหรือทั้งสองหมดใจให้แก่กันแล้ว เบื่อหรือนอกใจไปมีคนอื่นแล้ว แทนที่ความรักจะอยู่ระหว่างคนสองคนแต่มันกลายเป็นอคติและความไม่เข้าใจ คงไปด้วยกันยากเต็มที และคงต้องเลิกร้างกันไป
เธอถามเราว่า "ที่ไหนเป็นเป็นที่ประจำของเรา"
เราคิดไม่ออกเพราะเราก็ไปด้วยกันหลายที่และก็มีเรื่องราวให้จดจำและประทับใจอยู่หลายที่ จนนึกไม่ออกว่าจะเลือกที่ไหนตอบคำถามของเธอดี แต่เรารับรู้ความรู้สึกเหล่านั้นได้
มันเป็นที่ที่ทำให้เรามีความรู้สึกที่เหมือนเราเพิ่งคบกัน
ไม่สิ! เราจะไม่เรียกมันว่าอย่างนั้น
เราจะขอตอบคำถามที่เธอถามว่า "ที่ไหนเป็นเป็นที่ประจำของเรา" เสียใหม่ว่า
Somewhere only we know
นั่นแหละเป็นที่ประจำของเราสองคน
(ขอบคุณตัวอย่างหนังThe Lake House สำหรับเพลง Somewhere only we know โดยเสียงร้องของ Keane ที่ทำให้ความรู้สึกดีๆ กลายเป็นบทเพลง
ขอสัญญาว่าจะดู The Lake House กับคุณให้ได้
คุณ เป็นแรงบันดาลใจให้ผมเขียนบทความนี้และทุกๆบทความที่จะเขียนต่อไปตราบที่ผมยังมีลมหายใจ)
ความคิดเห็น