กายไม่ไหวแต่ข้างในยังตื่น
ปกติผมไม่ใช่คนหลับยากแต่ก็ไม่ได้ง่ายขนาดว่าหลับได้ทุกที่ทุกเวลา เรียกว่าเป็นคนที่หลับได้อย่างปกติธรรมดาคนหนึ่ง ไม่ต้องอาศัยยานอนหลับเมื่อถึงเวลาที่ควรนอน
แต่ครั้งที่ไม่ปกติ ในขณะที่สมองกำลังจดจ่อกับอะไรบางอย่างที่สามารถทำให้ความคิดพลุ่งพล่านอยู่อย่างไม่หยุดนิ่ง ใจเต้นระรัวด้วยความระทึก ไม่เหมือนความรู้สึกที่ได้จากหนังสยองขวัญหรือฆาตกรรมอะไรทำนองนั้น แต่มันเหมือนว่ากำลังตื่นเต้นกับอะไรบางอย่าง บางอย่างที่ผุดมาจากข้างในตัวผม เป็นความคิดสร้างสรรค์อะไรบางอย่าง อาจเป็นพล็อตเรื่องสั้นสักเรื่อง หรือการจัดวางทางศิลป์ที่อยากจะลองจัดให้กับเว็บไซต์สักแบบ หรืออาจเป็นแค่ปริศนาในวีดีโอเกมที่ไขออกและเนื้อเรื่องกำลังจะดำเนินต่อไป เหล่านี้เป็นความตื่นเต้นที่ทำให้ใจระทึกอย่างที่ผมว่า
ครั้งหนึ่งผมต้องตื่นแต่เช้าตรู่ในวันรุ่งขึ้น ผมยังนอนไม่หลับซึ่งมันก็เป็นเวลาดึกมากแล้ว ผมจำเป็นต้องพักผ่อนด้วยการนอนหลับให้เร็วที่สุด
ทั้งที่ร่างกายของผมบอกว่าควรนอนหลับพักผ่อนได้แล้ว แต่ความไม่ปกติของความคิดด้วยหลายหลายเหตุผลที่ผมกล่าวมา มันบอกว่า ‘ข้างใน’ ของผมยังตื่นอยู่แบบตาสว่าง เสมือนว่านี่เป็นเวลาเที่ยงวันมิใช่เที่ยงคืนอย่างที่เป็นอยู่ ผมปิดไฟและล้มตัวลงบนที่นอน ซึ่งผมคิดเสมอว่ามันช่างเป็นพื้นที่อันน่าภิรมย์สำหรับการพักผ่อนยิ่งนัก
แม้ว่าดวงตาของผมอยากจะปิดตัวลงเพียงใด ขมับทั้งสองข้างล้าและปวดจวนระเบิดด้วยความอ่อนเพลียสักแค่ไหน แต่ผมกลับนอนไม่หลับ โดยใช้เวลาอยู่เป็นชั่วโมงในการพลิกหาท่านอนที่สบาย ตะแคงซ้ายที ตะแคงขวาที จนท้องน้อยรู้สึกถึงปริมาณน้ำที่บรรจุอยู่ในกะเพาะปัสสาวะ ทนไม่ไหวจึงต้องลุกเดินไปเข้าห้องน้ำ
ผมมักจะแนะนำใครต่อใครที่ประสบปัญหานอนไม่หลับให้อ่านหนังสือที่มีเนื้อหาหนักๆ เน้นไปทางด้านการใช้ความคิดความเข้าใจสูง เรียกง่ายๆ ว่าต้องใช้สมาธิและความนิ่งในการอ่านสูงกว่าปกติก่อนที่จะเข้านอน หนังสือเกี่ยวกับธรรมะคงเป็นคำตอบที่เหมาะสมที่สุด
แต่เมื่อประสบปัญหานั้นกับตัวเองโดยมีอาการปวดขมับ ดวงตาล้า และมึนหัวเข้ามาเพิ่มหลังจากที่นอนพลิกไปพลิกมาอยู่นาน ก็ได้หันหลังให้กับวิธีของตัวเองโดยสิ้นเชิง ไม่หันมองไปที่ชั้นหนังสือแม้หางตา
กว่าจะหลับได้นับเวลาที่พยายามข่มตานอนรวมแล้วก็ไม่ต่ำกว่าสองชั่วโมง ไม่ใช่เพราะว่าสงบจิตสงบใจลงได้แต่เพราะว่าพลิกตัวจนเหนื่อยจนล้าเต็มทีทำให้สลบไสลไปมากกว่า
ผมจึงเข้าใจได้ในทันทีว่า ที่ผมหลับลงอย่างง่ายดายไปทุกวันๆ นั้น โดยที่ร่างกายไม่ได้เหนื่อยอ่อน คงมาจาก 'ข้างใน' สั่งให้ผมหลับมากกว่า
แต่ครั้งที่ไม่ปกติ ในขณะที่สมองกำลังจดจ่อกับอะไรบางอย่างที่สามารถทำให้ความคิดพลุ่งพล่านอยู่อย่างไม่หยุดนิ่ง ใจเต้นระรัวด้วยความระทึก ไม่เหมือนความรู้สึกที่ได้จากหนังสยองขวัญหรือฆาตกรรมอะไรทำนองนั้น แต่มันเหมือนว่ากำลังตื่นเต้นกับอะไรบางอย่าง บางอย่างที่ผุดมาจากข้างในตัวผม เป็นความคิดสร้างสรรค์อะไรบางอย่าง อาจเป็นพล็อตเรื่องสั้นสักเรื่อง หรือการจัดวางทางศิลป์ที่อยากจะลองจัดให้กับเว็บไซต์สักแบบ หรืออาจเป็นแค่ปริศนาในวีดีโอเกมที่ไขออกและเนื้อเรื่องกำลังจะดำเนินต่อไป เหล่านี้เป็นความตื่นเต้นที่ทำให้ใจระทึกอย่างที่ผมว่า
ครั้งหนึ่งผมต้องตื่นแต่เช้าตรู่ในวันรุ่งขึ้น ผมยังนอนไม่หลับซึ่งมันก็เป็นเวลาดึกมากแล้ว ผมจำเป็นต้องพักผ่อนด้วยการนอนหลับให้เร็วที่สุด
ทั้งที่ร่างกายของผมบอกว่าควรนอนหลับพักผ่อนได้แล้ว แต่ความไม่ปกติของความคิดด้วยหลายหลายเหตุผลที่ผมกล่าวมา มันบอกว่า ‘ข้างใน’ ของผมยังตื่นอยู่แบบตาสว่าง เสมือนว่านี่เป็นเวลาเที่ยงวันมิใช่เที่ยงคืนอย่างที่เป็นอยู่ ผมปิดไฟและล้มตัวลงบนที่นอน ซึ่งผมคิดเสมอว่ามันช่างเป็นพื้นที่อันน่าภิรมย์สำหรับการพักผ่อนยิ่งนัก
แม้ว่าดวงตาของผมอยากจะปิดตัวลงเพียงใด ขมับทั้งสองข้างล้าและปวดจวนระเบิดด้วยความอ่อนเพลียสักแค่ไหน แต่ผมกลับนอนไม่หลับ โดยใช้เวลาอยู่เป็นชั่วโมงในการพลิกหาท่านอนที่สบาย ตะแคงซ้ายที ตะแคงขวาที จนท้องน้อยรู้สึกถึงปริมาณน้ำที่บรรจุอยู่ในกะเพาะปัสสาวะ ทนไม่ไหวจึงต้องลุกเดินไปเข้าห้องน้ำ
ผมมักจะแนะนำใครต่อใครที่ประสบปัญหานอนไม่หลับให้อ่านหนังสือที่มีเนื้อหาหนักๆ เน้นไปทางด้านการใช้ความคิดความเข้าใจสูง เรียกง่ายๆ ว่าต้องใช้สมาธิและความนิ่งในการอ่านสูงกว่าปกติก่อนที่จะเข้านอน หนังสือเกี่ยวกับธรรมะคงเป็นคำตอบที่เหมาะสมที่สุด
แต่เมื่อประสบปัญหานั้นกับตัวเองโดยมีอาการปวดขมับ ดวงตาล้า และมึนหัวเข้ามาเพิ่มหลังจากที่นอนพลิกไปพลิกมาอยู่นาน ก็ได้หันหลังให้กับวิธีของตัวเองโดยสิ้นเชิง ไม่หันมองไปที่ชั้นหนังสือแม้หางตา
กว่าจะหลับได้นับเวลาที่พยายามข่มตานอนรวมแล้วก็ไม่ต่ำกว่าสองชั่วโมง ไม่ใช่เพราะว่าสงบจิตสงบใจลงได้แต่เพราะว่าพลิกตัวจนเหนื่อยจนล้าเต็มทีทำให้สลบไสลไปมากกว่า
ผมจึงเข้าใจได้ในทันทีว่า ที่ผมหลับลงอย่างง่ายดายไปทุกวันๆ นั้น โดยที่ร่างกายไม่ได้เหนื่อยอ่อน คงมาจาก 'ข้างใน' สั่งให้ผมหลับมากกว่า
ความคิดเห็น
ก่อนที่ร่างกายจะไม่ไหว