น้ำพริก

ผมได้น้ำพริกถ้วยนี้มาจากการเดินทางทำงานต่างจังหวัด เป็นน้ำพริกเห็ดแครงจากสุราษฎร์ธานี

ตอนอยู่กับชาวบ้านในพื้นที่ ผมสนใจเรื่องการเพาะเห็ดเท่านั้น ว่ามันจะเพาะด้วยวีธีเดียวกับเห็ดทั่วไปหรือไม่ ซึ่งอาจจะต้องนำมาใช้ในการเขียนบทโทรทัศน์

แม้ว่าเขาจะเตรียมอาหารที่มีเห็ดแครงเป็นส่วนผสมเอาไว้แล้ว แต่ผมก็ไม่ได้ใส่ใจว่าเขานำเห็ดแครงไปทำอะไรกันบ้าง สำหรับผมอยากให้ช่างภาพถ่ายให้เสร็จแล้วเราจะได้กลับไปพักผ่อน เพื่อเตรียมร่างกายให้พร้อมรับงานในวันรุ่งขึ้น

แต่แล้วน้ำพริกเห็ดแครงหนี่งกระปุกก็มาอยู่ในมือผมจนได้ เมื่อแรกพบ พี่บอล - ช่างภาพประจำกองยื่นกระปุกน้ำพริกกลมๆ ความจุประมาณเต็มถ้วยใบใหญ่นี้มาให้ บอกให้ผมเอาไปกิน ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันได้มาตอนไหน และมันคือน้ำพริกอะไร แต่ผมก็รับมันไว้ และบอกตัวเองและพี่บอลว่า ผมคงไม่กินมันหรอก แต่จะเอาไปฝากอาแทน

หลังจากนั้น ผมนำกระปุกน้ำพริกไปร่วมโต๊ะกับอาในมื้อเย็นวันหนึ่ง ซึ่งมีเพียงหมูปิ้งหนึ่งไม้ แตงกวา และมะเขือสองสามลูก กับข้าวสวยร้อนๆ มันทำให้ผู้รู้ว่า น้ำพริกเห็ดแครงที่ผมได้มาอร่อยมาก รสชาติของมันเหมือนน้ำพริกมะขาม ออกเปรี้ยวๆ ไม่เผ็ดมาก ถ้านำมาคลุกข้าวและไข่ต้ม แนมด้วยผัก เท่านี้ก็เป็นมื้ออาหารโอชะที่สุดแล้ว

ผมเอ่ยปากกับอาว่า ถ้าทำน้ำพริกได้อร่อยอย่างนี้ก็คงกินได้ทุกวันไม่เบื่อ

เย็นวันนั้นผมอิ่มแล้ว ยังคงอยากกินน้ำพริกต่อ แต่ตั้งใจเอามาให้อาจึงตัดใจปิดฝาแล้วทิ้งเอาไว้ พอจะกลับอาบอกให้เอากระปุกน้ำพริกกลับไปด้วย เพราะที่ร้านไม่มีตู้เย็น ฝากไปแช่ที่ห้องผม ผมจึงต้องเอาน้ำพริกกลับมาแช่ในตู้เย็นผมเช่นเดิม

แต่เมื่อมีน้ำพริกอยู่ในตู้เย็น ผมจึงไม่ต้องง้อร้านอาหารตามสั่งกับรายการอาหารเดิมๆที่เติมผงชูรสเป็นส่วนประกอบจำเป็นไปแล้ว แค่ผมซื้อข้าวเปล่าและผักที่ขายเป็นชุดก็ได้มื้อเย็นเบาๆหนึ่งมื้อ

แต่ละครั้งที่ผมกิน ผมพยายามตักน้ำพริกให้ได้ปริมาณพอดีในแต่ละมื้อ ไม่ให้เหลือทิ้ง ส่วนที่เหลือในกระปุกก็เก็บเข้าตู้เย็นเอาไว้มีโอกาสในมื้อถัดๆไป กินอย่างกระเหม็ดกระแหม่ที่สุด

เนื่องจากผมต้องออกไปทำงานที่ต่างจังหวัดบ่อยครั้ง ออกจากบ้านตั้งแต่เช้ามืด ทำงานอยู่ทั้งวัน แม้ไม่ได้ไปค้างคืนแต่กว่าจะกลับถึงห้องก็เลยเวลามื้อเย็นไปแล้ว ผมจึงไม่ได้ล้ิมรสน้ำพริกเห็ดแครงบ่อยครั้งเท่าที่ต้องการนัก แต่มันกลับทดแทนด้วยมื้ออาหารที่ใหญ่กว่า หลากหลายกว่า และอร่อยไม่แพ้กัน จากแหล่งต่างๆที่ผมไปเยือน และเมื่อมีโอกาสอยู่ห้องผมก็จะไม่พลาดโอกาสที่จะสัมผัสรสน้ำพริกเห็ดแครงถ้วยเดิม

จนวันที่ผมได้อยู่ห้องพักติดๆกันหลายวัน และต้องใช้บริการน้ำพริกเห็ดแครงหลายๆมื้อ แต่ปริมาณน้ำพริกพร่องไปเพียงครึ่งหนึ่งเท่านั้น ใช่ว่าน้ำพริกถ้วยเก่ามันลดความอร่อย แต่ตอนนี้ต้องการรสชาติที่ต่างออกไป

ผมจึงเข้าใจความหมายของสำนวน 'น้ำพริกถ้วยเก่า' อย่างลึกซึ้ง ว่ามันเป็นความรู้สึกเช่นไร